Mashiko ware

Mashiko-aardewerk wordt gewaardeerd om zijn robuuste steengoedvormen en natuurlijke glazuren in warme aardse tinten. Door eenvoud en bruikbaarheid te omarmen, werd het een hoeksteen van de mingei-beweging (volkskunst) in de 20e eeuw, geprezen om zijn eerlijke schoonheid, praktische bruikbaarheid en blijvende verbondenheid met het dagelijks leven.

Mashiko-aardewerk (益子焼, Mashiko-yaki) is een Japans aardewerk dat geproduceerd wordt in en rond de stad Mashiko in de prefectuur Tochigi, Japan. Bekend om zijn rustieke eenvoud, natuurlijke glazuren en robuuste vormen, is Mashiko-aardewerk uitgegroeid tot een van de meest herkenbare voorbeelden van Mingei-aardewerk (volkskunst) in Japan.

Geschiedenis

De aardewerkproductie in Mashiko begon in 1853, toen een pottenbakker uit het nabijgelegen Kasama, Keisaburō Ōtsuka, een oven in het gebied vestigde. De klei die in Mashiko werd gevonden, bleek zeer bewerkbaar en zeer geschikt voor dagelijks gebruik, wat leidde tot de groei van de aardewerkindustrie in de regio.

Oorspronkelijk werd Mashiko-aardewerk voornamelijk gemaakt voor gebruiksdoeleinden: voorraadpotten, watervaten, inmaakpotten en dagelijks serviesgoed. Deze artikelen werden lokaal en aan omliggende prefecturen verkocht.

In de 20e eeuw kreeg Mashiko-aardewerk internationale bekendheid dankzij de invloed van Shōji Hamada (1894-1978), een leidende figuur in de Mingei-beweging. Hamada vestigde zich in 1924 in Mashiko, waar hij zich inzette om traditionele technieken nieuw leven in te blazen en de waarde van handgemaakt aardewerk te promoten. Zijn werk, samen met dat van andere pottenbakkers, trok wereldwijd de aandacht naar Mashiko als pottenbakkersstad.

Kenmerken

Mashiko-aardewerk staat bekend om:

• Lokale klei: De klei uit Mashiko bevat een hoog ijzergehalte, wat na het bakken een warme, aardse tint geeft.
• Natuurlijke glazuren: Veelvoorkomende glazuren zijn onder andere as (nami-jiru), kaki (persimmonbruin), namako (blauwgrijs) en witte slip.
• Rustieke eenvoud: De vormen zijn doorgaans robuust en pretentieloos, wat de esthetiek van het volksambacht weerspiegelt.
• Handgemaakt: Zelfs in de moderne tijd wordt veel Mashiko-aardewerk met de hand gemaakt op de pottenbakkersschijf.

Het bakproces wordt traditioneel uitgevoerd met klimovens (noborigama), hoewel elektrische en gasovens nu gebruikelijk zijn.

Mashiko vandaag

Mashiko is nog steeds een bloeiende pottenbakkersstad met meer dan 400 ovens en werkplaatsen. Twee keer per jaar (in de lente en de herfst) vindt de Mashiko Pottery Fair plaats, die duizenden bezoekers uit Japan en het buitenland trekt. Veel hedendaagse pottenbakkers in Mashiko combineren traditie met innovatie en creëren zowel klassieke gebruiksvoorwerpen als moderne kunstwerken.

De stad herbergt ook het Mashiko Museum voor Keramiekkunst, dat de erfenis van Shōji Hamada bewaart en werk van pottenbakkers van over de hele wereld tentoonstelt.

Bekende pottenbakkers

• Shōji Hamada – Levende Nationale Schat, sleutelfiguur in de Mingei-beweging.
• Tatsuzō Shimaoka – Leerling van Hamada, in 1996 bekroond met de titel Levende Nationale Schat.
• Talrijke hedendaagse ambachtslieden zetten de tradities van Mashiko voort.

Zie ook

• Kasama ware
• Pottenbakkers:Shōji Hamada
• Pottenbakkers:Tatsuzō Shimaoka
• Mingei-beweging
• Japans aardewerk

Referenties

1. Cort, Louise Allison. Shōji Hamada: A Potter's Way and Work. Kodansha International, 1979.
2. Officiële website van het Mashiko Museum voor Keramiekkunst.
3. Japanse Nationale Organisatie voor Toerisme: Mashiko Aardewerk.